Ellerimde cam parçaları var.
Batık batık.
Kan içinde ellerim
Kimin kalbine batırıp bıraktıysam duruyor öylece
Gitmem lazım
Cam kırıklarımı da alıp gitsem
Yok olsam
Hiç hatırlanmasam artık
Tamir olsa kırdıklarım ben gittikçe
Uzaklaştıkça iyileşse yaraların
Ellerim bu kadar acımasa artık
Dünyanın en temiz şeylerini ellerim kirletti belki
Belki ben zaten bunun için geldim dünyaya
Pislik yapmaya
Kötü olmaya
Çok yorgunum artık
Kaldıramıyorum ağırlığını
Halbuki bu böyle değildi hiçbir zaman
Ne zaman bu kadar parçalandı ellerim
Koyulaştı mı kalbim?