- Flu -

Bir kara bulut gelmiş durmuş üstümde,
yağmurlar yağdırıyor, sırtıma sırtıma.
Sırtım üşüyor, huzursuzluktan.
Derdim, dert değil aslında,
havaların soğumasından daha önemli değil belki,
ama hava soğuk, dünyam soğuk olunca, ısınmıyor sırtım.
Hep ıslak saçlarım...

Sen ne güzel şairsin, ne güzel yazdın o satırları,
ne güzel anladım ben de, kendime yollar yaptım senin satırlarınla.
Sana ne mektuplar, ne harfler dizdim sıra sıra, gördün mü?
Sadece sana değil aslında,
sevdiğim her insana böyle yaptım ben.
Şimdi farkındayım artık.

Çok yorgunum ben. Çok mu büyüdüm sanki?
Yorulacak kadar?
Yorulacak ne yaptım, ne gereksiz şeylerle uğraştım, nerelere gitti aklım, kimleri üzdüm, nelere üzüldüm de yoruldum?
Hep sakin olmaya çalışmaktan yoruldum, herkesi anlamaya çalışmaktan ve anlamaktan.
Anlamıyorum artık,
ne kendimi ne başkalarını, ne seni.
Senin bir suçun yok ki, ne diye öyle dedim?
İşte bak, insanlar da böyle yapıyor, suçu olmayan insanların canını yakıyorlar.
Benim canım çok yanıyor, neden?

Benim yüzümden.
Sevmediğim insanları görmeyince mutlu oluyordum ya,
aynaya da bakmayacağım artık...