Eylül 21, 2013

Üç Mevsim


Karanlığın ortasında oturmuş insanları izlerken,
telaşlarını,
seslerini,
nelere önem verdiklerini,
nelere seslerini yükselttiklerini...
 Uzaklaşıyorum her birinden.
Ardımda duvarlar bırakarak geri geri atıyorum adımlarımı.
Başkalaşıyorum.
Başkası oluyorum artık.
Başkaları oluyorlar o anda.
Yalnız kalıyorum her gün.
Her seferinde biraz daha eksiliyor hayatımdakiler.
Boşluklarını doldurmayı canım istemiyor.
Boşluğumu dolduramıyorlar.
Gidiyorum
Hepsinden uzaklara
Başka şeyler yaşamaya uğruyorum.
Kalbim tekliyor,
arkamda bıraktığım bütün ağırlık üzerime üzerime gelirken,
kalbime baskı yaparken,
inat ediyorum.
Gideceğim.
Yalnızlıkla çıkacağım bu hayatın içinden.
Vazgeçiyorum senden
Benden
Bizden
Sırtım dikleşmeye başlıyor.
Yürüyorum.

31072013


Saniye saniye yaşıyorum hayatı.
Her geçen zamanda aklımın bir yanı korku dolu,
panik halde çırpınıyor,
zaman geçiyor diye.
Diğer yanım sakin,
yapılacakları iyi biliyor,
saçlarımı okşuyor,
her şey yolunda diyor.
Her şey yolunda mı sahiden?
Sayıkladığım şeyler elimde mi artık?
Sahiden hayatı böyle mi istedim?
Mutlu muyum kalbim?
Ah Mayıs!
Sarhoş oluyorum güneşinle, ruhum genişliyor, öyle uzaklara gidiyor ki geri dönmek üzere her seferinde.
Evet, biliyorum doğru yol üstündeyim.
Beklediğim, sabrettiğim zaman işte bu, geldi.
Ama isteklerim hiç bitmiyor.
Yolculuk bitmiyor, gezinmelerim durmuyor.
Hayatıma giren hiçbir şeyden temelli vazgeçemiyorum.
Saraygönüllüyüm ben anladım.
Herkes mutlu mesut yaşasın istiyorum gönlümde.
Mümkün mü?
Değil.
Durdum, baktım.
Bakıyorum.
 
09052013


Kelimelerim bitti sanki. Cümlelerim.
Kurmak istediğim cümleler çıkmıyor dilimden. Gittiler.
Herkes gitti.
Herkes çıktı hayatımdan.
Herkesi gönderdim.
Herkesten uzaklaştım.
Herkesi uzaklaştırdım.
Herkes bana baktı. Ben dönüp arkama bakmadan yürüdüm.
Aklımda bambaşka şeylerle, dünyanın sonuna kadar yürüdüm.
Gittim ben.
Hayatınızda yokum artık.
O gördüğünüz ben değilim.
Kalbimi kırdınız.
Kalbinizi kırdım.
Artık tamiri olmuyor hiçbir şeyin.
Teknoloji başka şeyleri tamir ederken asıl zarar gören seylere dokunamıyoruz.
Yapamıyorum bu hayatta sizinle.
Siz varken.
Gidin artık.
Bırakın beni yalnız.
Kendimle bırakın.
Aramayın
sormayın
nefret etmeyin
sevmeyin
yorum yapmayın
özlemeyin.
Kendinize saklayın bunları.
Çok yorgunum.


26012013

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder