- Krmz'nın Pazartesisi -

Hayat ne tuhafsın.
Bugün 28 haziran. Sen benim gözümde değişeli tam 1 ay 10 gün, benim gözümde
bambaşka olalı tam 1 ay oldu.
Gözlerim kapanıyor mutluluktan, sarhoşluğum filan, hep bundan aslında.
Mutluluk sarhoşluğu dedikleri şey belki, her şey hayal gibi.
Yok değil.
Hayal kursam bu kadarına cesaret edemezdim.
Değişik bir şey, anlayamıyorum.
Rüya olsa, uyandığımda çok üzülürdüm, gerçek değilmiş diye.
Üstelik ne rüyalar gördüm de, gerçek olmadığı için kahroldum.
Mutlu uyandığım sabahlarım nasıl karardı, rüyaymış diye.

Şimdi bakıyorum.
Hepsi gerçek.
Rüya ya da hayal olamayacak kadar gerçek şeyler varmış hayatta. Farkında değilmişim.

Teşekkür ederim.
Neye ve kime bilmiyorum, bu mutluluğumu sabrıma mı, zamana mı ya da hayata mı borçluyum bilmiyorum.
Kollarımı açıp gökyüzüne kaldırıyorum başımı,
başım dönüyor.
Düşecek oluyorum, korkusuzum artık.
Yanımda, yanıbaşımda, ellerimde
Sen.

Ben nasıl hak ettim bunları?
Yıllar önce yazdığın satırlara sevindiğim gibi,
şimdi yaşadıklarıma inanamıyorum.
Her şey hem gerçek,
hem inanılmaz.
Dünya bana doğru eğilmiş, güneş sadece benim yüzüme vurmuş,
gece sadece beni aydınlatıyor sanki.
Gözlerim her şeye gülüyor,
ama hep seni arıyor.