Ziyafet

Kalbim...
Yükseklerde dolaşırken, gözlerim kısılıyor güneşten.
Bu defa parmaklarımdaki titreklik sinirden veya tedirginlikten değil, sevinçten.
Dokunduğum her şey rengarenk oluyor, gözlerim gökyüzünde dolanıyor sürekli, hiç bitmeyen teşekkürlerimi iletiyorum sessizce.
Derin nefesler alıyorum,
bu defa içimde yer açmak için değil, huzurdan.
Dünyanın en şanslı insanı oluyorum.
En mutlu edileni, en güzel sevileni.
Hayat, şimdi beni alıyor koynuna, sıkı sıkı tutuyor, hiç bırakmayacak gibi.
Kulaklarımda en sevdiğim şarkılarım, gökyüzünde uçan balonlarım, rüzgarda uçuşan saçlarım...
Her şey kıpkırmızı!

Hiç bitmeyecek gibi hayat.
Hiç bitmeyecek gibi yaşamak.