Ağustos Satırları I

Yine tanıdık insanlar var etrafımda. Senin bildiğin, benim gülümsediğim. Baktığımda seni hatırlatan, içimi ısıtan güzel insanlar...
Uzaklara dalıyor gözlerim, soruyorum,
Ne kadar uzak olabilir ki?
Şehirler kadar.
Yollar, upuzun.
Zaman, geçmeye devam ederken, ben sana mı yaklaşıyorum senden mi uzaklaşıyorum? Bazen bilemiyorum.
Özlüyorum.
Seni tanımayan yok gibi, bu şehir, bildiğim başka şehirlerden aklımda kalanlar, ruhum dolanıyor sürekli. Gece hiç bitmiyor, geçmiş hep özlenir mi?
Güneş, her şeyi aydınlatırken gece neden daha çok şey hatırlatır?
Sessiz hayat, hayalleriyle birlikte giriyor evime, elime bakıyorum, ellerini özlüyorum.
Yüzümde ıslak bir şeyler, rüzgar vuruyor yürüdükçe. Düşündükçe yürüyorum.
Üşüyorum.