İpler var her tarafımda. Ellerim, kollarım, dilim bağlanmış gibi. Ayaklarımdan, bacaklarımdan sarmışlar sanki, hareket edemiyorum. Gözlerim sabit. Kulaklarım az duyuyor, sesin çok derinden gelip duymak istediğim şeyleri söylüyor,
İnanamıyorum.
Hayal görüyorum muhtemelen, gerçek olamayacak kadar güzel cümleler duyuyorum, nefes alıyorum , ağrısız.
Neşeliyim bir yerlerde, hatırlıyorum. Hep güldüğüm zamanlar vardı, hep mutlu olabildiğim.
Yoruldum artık. Durmak istiyorum, o kadar kalabalık ki, yürümezsem daha kötü oluyor. Ayaklarım ağırlaşıyor artık zorlanıyorum yürürken.
Sürekli konuşan, kahkaha atan ya da bağırıp çağıran insanlar.
Bir kenarda kendi kendime susuyorum.
Kulağıma güzel sesler gelmeye başlıyor.
Uzağa gidiyorum.
Sen giderken.
Ben duruyorum.
Gitme diyorum.
Gidiyorsun.
Çabuk gel derdi dedem, kim giderse yanından.
Çabuk gel.
Ağustos 31, 2011
Ağustos Satırları II
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder