- Bir -

Kalabalığın içinde içine kapanık satırlarım...
Hep başkalarıyla iç içe, ama hep yabani, ayrık.. Başka biriyim ben, herkesle iç içe, herkesin içinde, herkesten, ama kendini ayıran, yalnız halinden vazgeçmeyen ve ne olursa olsun hep tek başına kalan.

Yalnızlık; dünyanın bittiği yerde başlayan, dünya bitsin de başlasa dediğim. Dinlencem...

İki dünya içinde gidip gelen çift karakterli dediğiniz, ruhum...
Sıkılıyor kalabalıklar içinde sizinle olmaktan, yanaşamıyorum yanınıza, adımlarımı geri çekiyorum. Yemeğimi kendi kendime yiyip gözlediklerimi kendime saklıyorum.
Anlamıyorsunuz diye,
anlamazsınız sanıyorum.
Yüzünüze gülüyorum. Sanki her şeyi anlıyormuşsunuz gibi...
ama yok.
Arkanızı dönüp kostümlerinizi çıkardığınızı görüyorum.
Tüm bencilliğinizle size bakıyorum.
Görmüyorsunuz.
Akşam oluyor.
Ertesi gün.
Yine aynı.
Yine parlak.
Yine güleç.
Hayat hep kalabalık.
Ben yalın.
Yalnız.