~ Parti ~

Bitiyor mayıs...
Kutluyorum şimdi, bu hüznü;
gelip giden ya da gidemeyen ya da gelmesin diye dua ettiğim ya da ne kadar dua etsem de gelemeyecek diye kahrolduğum herkesi...
Bazıları bırakılıyor kilit vuruluyor kapılarına da, bazılarını hatırlamamak nasıl mümkün olabilir ki?
ben artık, gidenlere, gelmeyenlere, gelmeyeceklere üzülmemeyi öğreniyorum, sayenizde...

Artık biliyorum, "hayatın en büyük trajedilerinden biridir bu " demişti, Dr. House, "bir şeyler değişir."

Bir şeyler değişti.
Kabul ettim.
Varlığınızı inkar etmiyorum, orada olduğunuzu biliyorum fakat, aldırmıyorum size artık. İyi ki vardınız. Neyse ki artık, yoksunuz.

Kutluyorum, öğrendiklerimi, istediğim gibi yapabildiğimi gördüğüm her şeyi, kendimi...
Çünkü ben her ne kadar sevemesem de kendimi, aynaya bakmaya korksam da, o kadar da kötü olmadığıma inanıyorum bazen...

Kutluyorum, bana öğrettiklerinizi, gösterdiklerinizi, paylaştıklarınızı, ve sizi...
Benim gibi olabildiğinizi gösterdiğiniz için, adınızı bilmesem de yalnız olmadığımı hissettirdiğiniz için.
Biliyorum ki eşlik ediyorsunuz bana, katıldığım her konuda, isyan ettiğim her şeyde. Yalnız değilim o kadar da.
Hayatın bana verdiklerini kutluyorum.
Şansımı...
Güzel insanları hayatıma sokan şansımı ve onları hayatımda tutmayı başarabildiğim için kendimi.
Güzel insanların yaşına gelişimi kutluyorum,
kalbim ağrıyor ama.
Ben şimdi senin yaşına geliyorum, senin kadar oluyorum.
Bak Tülay'cım, iki yıl geçti,
ben büyüyorum.
Her gün yeni insanlar tanıyorum, her gün bir şey daha görüyorum. Herkes gibi elbette.
Ama sana söyleyemiyorum.
Seni de söyleyemiyorum.

Bahar geliyor, geçiyor, doğum günümü kutluyorum bak, ikinci kez sensiz.
Bir mum da senin için üflesem, rüzgarımı duyar mısın?

Kutluyorum, mutlu olmalıyım artık. Önce inanmalıyım.

Bugün bitmeli.
Yaz gelmeli.
İyi ki doğmuş olmalıyım.
Ama önce yazın gelişini kutlamalıyım!