Re...

Durdum.
Durup etrafıma baktım.
Hayata, dünyaya, rüzgar ve bulutlara.
Hayatıma baktım, ne zamandır yüzümü çevirmişim, göz göze gelmemişiz.
Yeni fark ettim.

Ne güzelmiş hayat, renklerim, gözlerim, sana bakarken ne güzelmiş.
Şimdi bakmayı mı unuttum?
Havalar mı soğudu?

Yıllar önce bugün sahip olduklarımı düşünecek olsam, bu kadarına cesaret edemezdim.
Yine rengarenk oldu dünyam, hatırlayınca.
Rüzgar tenime soğuk vurmamaya, gözlerim ısınmaya başladı.
Ben yine yükseklerden kendime bakmaya başladım, derin nefeslerle.
Sana bakmaya devam ediyorum.
Her gün bir an da olsa bunun farkına varıp unutmamayı diliyorum hayattan, ama küçük pis şeyler geçiyor önüme bazen.
Göremiyorum.

Güneş batıyor uzakta, hava sapsarı.
Renklerle nasıl mutlu oluyorum bilsen.
Işık lazım renkleri görebilmek için.
E ama ışığım var zaten?
Ellerimde.