Kasım 29, 2011

- Uzaktan -



Dinlediğim bütün yollar,
Yürüdüğüm bütün şarkılar,
Gördüğüm,
ya da göremediğim insanlar,
yüzlerini unutmak üzere olduğum ve aklımdan hiç çıkmayanlar.
Zamanında çok önemli zannettiğim şimdi isimlerini hatırlamakta zorlandığım.
Dünyanın en güzel şarkılarını dinlerken, en sevmediğim yollarda yürümek ne kadar komik olsa da,
havanın soğukluğundan bile o yolları hatırlıyorum elimde olmadan.
Kulağımda şarkılar, aynı şarkılar. Aynı insanlar. Şimdiki ben.
Ruhum sıkışıyor aklıma geldikçe.
Hapisten çıkmışım sanki, kendimi korkutuyorum simdi, hatırlayarak.
Dünyamın hali nasıl boğucu ve ne kötüymüş şimdi burdan bakınca.
Kendi kendime, bugünleri hayal bile edemeden,
şimdi olsa gösteremeyeceğim sabırla
Dinlemişim.
Yürümüşüm.
Susmuşum.
Kötü şeyleri siliyorum ya bu aralar,
Silerken tekrar tekrar yaşamamak elimde mi?
Üzerine yenilerini yazarken, eskileri düşünüp bugünle mutlu oluyorum.
Arada hüznüm kalıyor.
Kulağımda şarkılarım.
Sırtımda soğuk hava, dönüp yüzüme vuruyor.
Gözlerimi kapatıyorum.
Kırdığım aynaların sesini duyuyorum, derinlerde bir yerde.
Uzaktan.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder